گزارش برنامه صعود به قله دماوند(جبهه جنوبی) - به ق

  

« به نام اللّه»

 

     قله دماوند به ارتفاع 5671 متر مرتفع ترین قله ایران می باشد که در استان مازندران بخش لاریجان واقع شده که در فاصله خط مستقیم 70 کیلومتری از تهران ، 58 کیلومتری آمل و 65 کیلومتری دریای خزر و 9 کیلومتری روستای رینه می باشد . دماوند از شرق به رودخانه هراز ، از غرب به رودخانه ی دلیچای و بخشی از دشت مرتفع لار و از جنوب به دره رودخانه و سرچشمه های هراز محدود است . دماوند دارای یالهای متنوعی می باشد که از همه جهات جغرافیایی تا قله کشیده شده اند و تنها از طریق خط الراس دشت سرداغ به سایر ارتفاعات البرز از جمله دوخواهرون متصل است و از بقیه جهات با گردنه های البرز ارتباطی ندارد . قله دارای 16 مسیر برای صعود است که عبارتند از : 

 

شمالی – جنوبی – شرقی – غربی – شمال شرقی – شمال غربی – جنوب شرقی – جنوب غربی – جنوب جنوب شرقی – شمال جنوب شرقی – جنوب شمال شرقی – شمال شمال شرقی – شمال شمال غربی – جنوب شمال غربی – شمال جنوب غربی غربی – جنوب جنوب غربی

 

 علاوه بر این یالها مسیرهای یخچالی نیز روی قله به چشم می خورند که به صورت مسیر صعودهای فرعی بر روی یخچالها در امتداد مسیرهای 16 گانه و تعدادی مسیرهای با شیب تند به صورت سینه کش وجود دارد از جمله مهمترین انها در مسیر شرق دماوند یخچال یخار و یخچال سیوله و دوبی سل و جنوب شرقی و دهلیزهای شمال و شمال غربی است . از ارتفاعات بلند روی یالهای دماوند می توان از برج های 5000 متری یال جنوب شرقی دماوند و قلل دندانه دار کرنا در جناح جنوب و جنوب شرقی قله و قلل منار و مازیار و سنگ نو بر روی یال شمال شرقی نام برد . از کوه دماوند رودخانه های کمی سرچشمه می گیرند که مهمترین انها در شمال رودخانه گل آلود مشک انبار و در شرق تلخ رود به دره هراز می ریزند . پوشش گیاهی منطقه در این فصل که کم آب می باشد بیشتر به صورت گون و خار بود ولی در بهار سرسبز و پوشیده از لاله و شقایق است . حیوانات منطقه مانند دیگر نواحی البرز از هر گونه ای می باشد و باید در شب بیشتر مراقب گرگها و سگها بود . آبادی ها و روستاهای چندی اطراف قله قرار دارند که عبارتند از ناندل و حاجی دلا در شمال تینه و کرف در شرق و گزنک ، ملارد ،گزانه ، ابگرم ،رینه و پلور در جنوب .

 

 

 

گزارش برنامه :

 

روز سه شنبه مورخ 17/05/87 ، بعد از شرح برنامه به طور مختصر توسط سرپرست ، از چهارراه مینی سیتی توسط یك دستگاه مینی بوس بنز در ساعت 7:05 به سمت روستای پلور واقع در 60 كیلومتری تهران حركت می كنیم كه در ساعت 11:10 به گوسفندسرا می رسیم. ( به دلیل بسته بودن راه در محل امامزاده هاشم 40-50 دقیقه در برنامه تاخیر به وجود آمد!)

بعد از سبك كردن كوله ها و تحویل بارها به افراد محلی (برای حمل با قاطر) در ساعت 11:55 آماده ی حركت به سمت بارگاه سوم واقع در مسیر جنوبی قله ی دماوند می شویم.

 

 

 

پس از طی مسیری كاملا مشخص در ساعت 16:15 پرچم های بارگاه سوم توسط اعضای گروه رویت شده و امید به فتح قله در دلهای همنوردان تازه می شود. در ساعت 16:50 پس از طی مسیر  از گوسفندسرا و سه استراحت 10 و 15 و 30 دقیقه ای در میان راه به بارگاه سوم می رسیم . در این هنگام با توجه به اینكه ظرفیت پناهگاه تكمیل شده بود به دنبال محلی برای چادر زدن میگردیم كه با توجه به نظر سرپرست برنامه بهترین محل برای چادر زدن ضلع شرقی پناهگاه ( به دلیل وزش باد در شبها از سمت غرب ) انتخاب می شود .

 

 

 

با توجه به ذهنیت اشتباهی كه در كوهنوردان ایجاد شده مبنی بر اینكه برای صعود می بایست در ساعت 2 صبح براه افتاد ، حركت گروه برای فتح قله ساعت 5:00 صبح اعلام می شود كه به دلیل خستگی اعضا با یك ساعت تاخیر در ساعت 6:00 صبح همراه با دو نفر دوست و عضو جدید گروه ، به سمت قله حركت می كنیم.

از ابتدای زمان حركت ، بعضی از همنوردان به دلیل فشار هوا و ارتفاع دچار سردرد می شوند كه برای پیشگیری از وخیم تر شدن حال آنها از قرص مسكن استفاده می شود . در ضمن از آثار ارتفاع زدگی سردرد شدید و تهوع می باشد كه الحمدلله هیچ یك از همنوردان به چنین حالت وخیمی دچار نشدند.

در مسیر چشم انداز زیبایی از آبشار یخی وجود داشت كه به علت دور بودن از مسیر رفت و برگشت فرصت نشد از نزدیك آبشار همیشه یخ زده ی دماوند را ببینیم.

 

 

 

پس از طی مسیر پاكوب و مشخص از سمت شرقی یال جنوبی به طور زیكزاك و با شیب نسبتاً زیاد در ساعت 14:40 به منطقه ای به نام تپه گوگردی می رسیم و بعد از 7 دقیقه استراحت به سمت دودكش دماوند و كمی بالاتر قله ی دماوند به راه می افتیم كه به حول و قوه ی الهی در ساعت 15:30 تمامی اعضای گروه كوهنوردی بهمن برای اولین بار قدم بر بلندترین قله ی كشور پنهاور ایران می نهند...

 

در آن لحظه شعری از شاعر پر آوازه ی ایرانی "حضرت مولانا" به یادم آمد ، كه می گوید :

 

ای دوست قبولم كن و جانم بستان

مستم كن و از هر دو جهـانم بستان

 

بــا هـر چـه دلـم قرار گـیـرد بـی تـو

آتـش به من انـدر زن و آنـم بستان...

 

شور و شوقی بسیار تمامی همنوردان را در بر می گیرد و لحظاتی چند غافل از هوای سرد و دودهای گوگردی بسیار زیاد منطقه ، همگی اعضاء این صعود افتخار آمیز را به هم تبریك می گویند و همه یك صدا در این روز پر بركت _ میلاد با سعادت حضرت ابولفضل العباس (ع) _ با ذكر های یا الله ، یا علی ، یا حسین ،‌ یا ابولفضل... ماشاالله و... خوشحالی خود را ابراز می كنند...

 

 

 

پس از گرفتن عكسهای یادگاری و خوش و بشی با فردی از بخش رینه ، كه می گفتند ایشان حدود یكی دو ماه است كه بر قله ی دماوند زندگی می كند و خواندن نمازی رویایی بر فراز قله توسط همنوردان ، تیم در ساعت 17:00 آماده بازگشت به محل كمپ(بارگاه سوم) می شود . در این هنگام بنده و آقا حمید ( یكی از دوستان جدید ) با گرفتن اجازه از سرپرست گروه ، از تیم جدا شده و چرخی به دور كاسه ی قله می زنیم و مسیر های شمالی و شمالغربی و غربی را مورد ارزیابی قرار می دهیم كه با مقایسه با مسیر جنوبی متوجه این نكته می شویم كه صعود از دیگر مسیر ها به قله بسیار دشوارتر از صعود از مسیر یال جنوبی می باشد!

برای بازگشت از قله تا تپه گوگردی از همان مسیر رفت بر میگردیم و از آنجا به سمت  مسیری شن اسكی كه طرف غربی یال جنوبی قرار دارد ( مسیر رفت از سمت شرقی یال جنوبی بود) حركت می كنیم .

 

 

 

در اینجا دره ای وجود دارد كه وسط این دره برای فرود كوهنوردان اصلا متناسب نیست ( به دلیل

شن كم و خاك سفت و شیب بسیار زیاد ) بنابراین گروه به دو دسته تقسیم می شود كه عده ای از سمت راست دره(كناره ی غربی) و عده ای از سمت چپ دره(كناره ی شرقی دره ، كه این مسیر به دلیل عبور آبهای ذوب شده از برفچالهای اطراف مسیری راحتتر و مطمئن تر می باشد) حركت می كنند.

به لطف خدا دسته ی اول در ساعت 19:30 و دسته ی دوم در ساعت 20:30 به محل كمپ دیروز می رسند كه با تعجب بسیار با ازدهام بیش از حد كوهنوردان در بارگاه سوم مواجه می شویم .

پس از استراحتی خوب و طولانی در 8:40 صبح گروه به سمت گوسفندسرا براه می افتیم و با روحیه ای خوب و توانی بالا در ساعت 11:15 به محل می رسیم و بعد از 30-40 دقیقه به سمت پلور و تهران حركت می كنیم .

ساعت 15:00 در چهارراه مینی سیتی قرار داریم و به خیر و خوشی عده ای از دوستان از گروه جدا شده و از سرپرست و راننده ی محترم تشكر كرده و خداحافظی می كنند.

 

به امید فتح قله های مرتفع تر زندگی و دنیای خاكی... . 

 

نكات برنامه :

 

1- در این برنامه گروه كوهنوردی بهمن متشكل از 11 نفر ، 7 نفر آقا و 4 نفر خانم ،‌ بود.

2- برای رسیدن به گوسفند سرای احسانی می بایست، پس از گذشتن شهرهای رودهن و آبعلی به میدان كوهنورد پلور رسیده و از جاده ی سمت چپ به سمت رینه رفته و در میانه راه با توجه به تابلوی مسجد صاحب الزمان جاده ای خاكی كه از سمت چپ جدا می شود و به طرف گوسفندسرا می رود ، ‌رفت.(در این جاده چند راه انحرافی وجود دارد كه باید دقیقا از راه مشخص تر كه دارای خاكی با رنگ روشن و نرم است رفت!)

3- با هماهنگ كردن مینی بوس بنز می توان تا گوسفندسرا رفت ، بدون احتیاج به گرفتن وانت برای رفتن از پلور به گوسفندسرا و پرداخت هزینه ی اضافی.

4- برای هر بار قاطر (گونی) از گوسفندسرا تا بارگاه سوم 15000 تومان دریافت می شود كه به دلیل آشنائیت قبلی سرپرست برنامه برای هر بار 10000 تومان با افراد محلی طی می شود.(كه هزینه مذكور در روز بازگشت به محلی ها پرداخت می شود.)

5- زمان نرمال صعود از گوسفندسرا به بارگاه سوم حدود 4 ساعت می باشد. ( كه به دلیل هم هوایی بهتر گروه در حدود 5 ساعت این مسیر را طی كرد. )

6- زمان نرمال صعود از بارگاه سوم تا قله حدود 6-7 ساعت می باشد .( كه به دلیل آمادگی كم اعضاء و توقف های طولانی مدت و عدم عجله برای دو روزه شدن برنامه و... گروه در حدود 9.5 ساعت این مسیر را طی كرد. )

7- در مسیر صعود از بارگاه سوم تا قله داشتن ماسك مناسب ضروری به نظر می رسد.( به دلیل سردی هوا و گازهای گوگردی)

8- پناهگاه بارگاه سوم در اكثر نقاط مسیر رفت و برگشت به قله كاملا واضح و پیدا بود.

9- در روزهای پایانی هفته و در این فصل بارگاه سوم با اذهادم بیش از حد كوهنوردان مواجه هست كه توصیه می شود برای صعود روزهای ابتدایی هفته انتخاب شود.

10- صعود به قله برای اتباع خارجی رایگان نمی باشد!!!

 

 

 

تهیه و تدوین : ابراهیم... .Ice Mountain

 

با تشكر از تمامی دوستان و همنوردان عزیز كه در این برنامه خاطره ای خوش را

برای بنده رقم زدند.