صید قزل آلا در مدرسه

نخستین بار گفتی** بی نصیبی        ز هر شوقی که نامش عشق باشد

نخواهی عاشقت خوانم که عاشق           همه فکر و خیالش عشق باشد

بگفتی فارغ استی از محبت                        ندانی وصل را معنا چه باشد

ندانی وصف محبوبان چگونه است                   ندانی معنی رویا چه باشد

بگفتی: "در درون قلب سردم                          همه اندر مکانی یک ترازند

نمی خواهم که مردم در دل من                  برای عشق خود مأوا بسازند"

¨¨

ولیکن با وجود این رجز ها                          ندانستی که من جادوگرستم

ندانستی دلت خواهم ربودن              که من عاشق کش و افسونگرستم

ندانستی شبی با ناز بسیار                    برایت شعری از عشقم سرودم

تو غافل بودی و من زیرکانه                         درون قلب تو ره می گشودم.

* شعری از عهدِ الستِ! خودم، که امشب از لابه لای صفحه های دیکشنری قدیمی ام یافتمش.

**زیرش نزن، خودت گفتی!