سی‌صد و 54. نمی‌شه غصه ما رو يه لحظه تنها بذاره؟!؟
دوست دارم يه دست از آسمون بياد ما دو تا رو
ببره از اين‌جا و اون‌ور ِ ابرا بذاره
بي تو دنيا نمي‌ارزه تو با من باش و بذار
همه‌ي دنيا منو هميشه تنها بذاره
پ.ن۱: اگه زندگي برام چشم ِ تماشا بذاره....
پ.ن۲: يه وقتايي دور شُدنَم قشنگه!
+ نوشته شده در شنبه چهاردهم آذر ۱۳۸۸ ساعت 21:41 توسط آرزو سلوط
«با عشق ممکن است تمام محال‌ها»