ساعتهایی از روز میشه که آرزو میکنم کاش شبانه روز به جای 24ساعت مثلا 48 ساعت بود. کاش اونقدر وقت داشتم که بعد از 9 ساعت کار در شرکت و دو ساعت زمانی که صرف رفت و آمد میشه، 11ساعت هم وقت داشتم تا توی خونه به کارهای اجباری و اختیاری بپردازم. بعد هم 8 ساعت خواب کامل! خب با این حساب با 30 ساعت هم کارم راه می افته... خدایا 6 ساعت آوانتاژ لطفا:))))))

چه جالبه که وبلاگ آدم مثل خونهء خود آدم می مونه... آدم آرزوها و دلتنگیهاش رو اینجا که خونه اصلیشه میگه و بعد منتظر مرغ آمین می شینه