برادر جان بیمار است و در بیمارستان بستری. غمم بیماری جسمی اش نیست که شکر خدا با دارو رو به بهبود است. روحش آزرده است. بی هیچ شباهتی که در این دنیای جسمانی و مادی به هم داشته باشیم، آنقدر روحمان به هم نزدیک است که کمترین تالمی و آزردگی خاطری از او در عمق جانم نفوذ می کند. خاصی خواهری این است شاید. خواهری جدا از مراودات روزمره و قربان صدقه رفتن های معمول است. خواهر که باشی بخشی از وجودت همیشه گمشده در وادی های ناشناخته ای است... خواهر برادری از پیچیدگی های عالم بشری است و با یک واژه ساده قابل تعریف نیست. همین دیروز دلم خواست فریاد بزنم من فقط یک بار خواهر شده ام و خواهری هیچ برادری جز برادر خودم را بر نمی تابم!

خدایا به زیبایی این روزهای ملکوتیو بهار قرآنت دل برادرم را شاد و تنش را سالم بدار

آمین